rozstaje dróg

Mail o 24 lipca 2006 r.:

Opuszczam przytulne mieszkanie, około południa zaczynam łapanie. Dość szybko zatrzymuje się samochód pomocy drogowej. Ma to plusy i minusy. Plus taki ze oszczędziłem 46 koron opłaty za tunel, minus - ze wysadził mnie w szczerym polu (a raczej tundrze) - ponieważ właśnie tu czekał na mój środek transportu zepsuty motor. Jego kierowca zajął moje miejsce. Zostałem w megawietrze i na dodatek lekko siąpiło. Czas się dłużył niesamowicie... Zabrali mnie Holendrzy, jechali w 3 zapakowanym autem, ale i dla mnie znalazło się miejsce, choć nie było to łatwe. Narzekali, ze teraz mało autostopowiczów jest na drogach. Sami tak podróżowali i bardzo się ucieszyli ze mogli mnie podwieźć. Tak oto znalazłem się 100 km od Honningsvagu. Pogoda zdecydowanie się zmieniła, świeciło słońce i rosły drzewa! Może nie wielkie, ale drzewa:) Los uśmiechnął się do mnie tego dnia jeszcze kilka razy. Kolejnym autkiem, którym jechałem był BUICK Special, oryginalny, amerykański z 1956 - cudeńko. Podrzucił mnie do punktu gdzie rozwidlają się drogi na Hamerfest i Alte. Zamachać nie zdążyłem a już jechałem do Alty. Z centrum szedłem spacerkiem do miejsca gdzie od mojej E06 (jeśli mnie pamięć nie myli, w każdym razie do Narwiku) odchodzi droga na południe w kierunku Finlandii. Już prawie dotarłem na miejsce, kiedy zatrzymała się specjalnie dla mnie CIEZAROWKA!!! Elegancki mercedesik, niebieski z naczepa. Ucieszyłem się chyba bardziej niż z tego Buick'a, bo była to PIERWSZA ciężarówka w Skandynawii. W zachodzącym słońcu droga nad fiordami była fantastyczna! Tak dobrze mi się jechało, ze rozważałem zmianę planów, jednak wysiadłem w Skibotn. Stwierdziłem, ze dość dobrego na dziś i chwilę po północy rozbiłem się. Z tej radości nie dopilnowałem gotującej się wody i miałem w namiocie mały potop. Tego nie wiem na pewno, ale być może wtedy powstała w podłodze namiotu dziurka długości może 0,5 cm (odkryłem ją następnego dnia).

Komentarze (0)